سرو

ای یوسف کنعان قلبِ زار برگرد
تنها مداوای دل تبـــــدار برگرد

ای تکسوار کوی غیبت، پور زهرا
بهرِ خدا، ای نازنین دلدار برگرد

در پشتِ در، زهرا تو را در انتظار است
بهرِ کمک بر مادر بیمار برگرد

آری برای انتقام سیلی او
تنها نه یکبار نه، هزاران بار برگرد

قلب حزینم می دهد از غم گواهی
ای انتهای غربت ای ، غمخوار برگرد

سجاده ام لبریز از اشک فراق است
صحرا نشین فاطمه، ای یار برگرد

تا کی من و هجران و عشق و سوز باشیم
آخر برای لحظه ای دیدار برگرد

در شام غیبت غیرِ گریه نست کارم
تنها امیدِ دیده ی خونبار برگرد

چشمان مریم تا به کی باشد به راهت؟
دیگر مسیحای دلِ بیمار برگرد