رسول مهربانی
18 بهمن 1390 توسط صداقتی
سجده نموده طاق کسری بر قدومش
آتشکده خاموش گشته از فروغش
عرش خدا را بهر او آذین ببستند
از جام چشمانش ملائک مست مستند
قلبش به پهنای زمین و آسمان است
آری هزاران سرّ حق در او نهان است
او جلوه حق است و اسماء معظم
اوصاف رب العالمین در او مجسم
سجاده اش دشت است و گُل مُهر نمازش
آتشفشان یک جلوه از سوزو گدازش
باران صفا و لطف را از او گرفته
گلبرگ لبهایش به غیر از حق نگفته
هفت آسمان زیر قدومش فرش گردید
خاک زمین از مقدم او عرش گردید
طاها و یاسین است و مختار است و احمد
ختم رسولان است، اباالقاسم محمد (ص)