سرو

خدای متعال هنگام آفرینش حضرت فاطمه ^{علیها السلام}، چنان نوری در وجود آن حضرت قرار داد که از درخشش آن نور ، آسمان ها و زمین روشن شد تا جائی که دیدگان فرشتگان از شدّت درخشش نور آن حضرت بسته شد.( زیرا توان رؤیت او را نداشتند.)
« از امام محمد باقر ^{علیه السلام} سؤال شد، برای چه حضرت زهرا^{علیها السلام}،  به زهرا موسوم گردید؟
حضرت فرمودند: زیرا خدای عزوجل، او را از نور عظمت خودش آفرید. و هنگامی که نور وجود فاطمه ^{علیها السلام} درخشید، آسمان ها و زمین به نورش روشن شد و دیدگان فرشتگان از شدت نورش بسته شد و تمام ملائک برای خدای تبارک و تعالی به سجده افتادند و عرض کردند: ای معبود ما و ای سرور ما! این نور چه خصوصیتی دارد که این قدر تابان و روشن است؟
خداوند متعال به آنها وحی فرمود: این نور از نور من است که در آسمان ساکنش کرده ام و آن ئرا از عظمت خویش آفریدم… .»
منبع:کتاب “فاطمه علیها السلام مظهر جلال خداوند” ص39/ محمد جواد اشعری